Liefde voor een karaktervolle dame van 132 jaar
Piet en Nellie van den Hurk zijn de trotse eigenaren van de Zeeuwse poon Pieternel. Vanuit hun thuishaven Beneden-Leeuwen varen ze nog volop met de 132 jaar oude en karaktervolle dame. Eind juni lagen Piet (88) en Nellie (79) tijdens de Maasbrachter Havendagen op een prominente plek: aan de kade van het Maas Binnenvaartmuseum, achter de paviljoentjalk Nooit Volmaakt. De oud-schipper en zijn vrouw waren naar Limburg gekomen op uitnodiging van de organisatie. De week ervoor waren ze op Panheel Maritiem. “Wij hebben een mooi schip. Het is een Zeeuwse poon, gebouwd in 1890 op de scheepswerf van Paal aan de Westerschelde. Je kunt ons schip vergelijken met een Mercedes onder de auto’s”, zegt Piet trots. “Het schip werd vroeger ingezet om vanuit de Zeeuwse havens aardappelen, bieten en tarwe te vervoeren naar Rotterdam, Dordrecht en Antwerpen. Dat was toen lastig, omdat het nog een zeilschip was. Als het niet waaide, zat de bemanning noodgedwongen niks te doen. Bij het uitvaren was men ook nog eens afhankelijk van eb en vloed.”
Gezonken
De Pieternel is bijna 15 meter lang en 4,10 meter breed. De diepgang is 58 centimeter. De tonnage is 21,5. De Pieternel kan tegenwoordig ook weer zeilen. Het zeiloppervlak bedraagt 100 m2. Het schip is uitgerust met een Iveco-motor uit 2005 goed voor 120 pk. dat midscheeps ongeveer 20 centimeterbreed en 8 centimeter hoog is. Hetzorgt voor versterking van de bodemvan het schip, op de plek waar de maststaat.
“Van 1928 tot 1944 is het schip gebruiktals vissersboot op de Waal bijNijmegen. In 1944 lag de boot afgemeerd pal naast de Waalbrug, toen hij onder vuur werd genomen door de Duitsers en zonk. Na de oorlog is het schip gelicht en naar een werf in Druten gebracht. Daar maakten ze er een werkschuit van. De mast en de giek werden gebruikt om roeren in te hangen en te hijsen bij andere schepen.” Varen op de Hudson was het mooiste avontuur dat we met onze Pieternel hebben beleefd
Rotte plekken
In 1953 zag Piet van den Hurk de Zeeuwse poon voor de eerste keer, toenhij een bezoek bracht aan die werf: “Vraag me niet waarom, maar ik zag wat bijzonders in de boot. Dat vaartuig had gewoon iets”, zegt de oud-schipper nu.
Lees het gehele artikel van Noud van der Zee op de bron: Binnenvaartkrant pag 15