Shackleton kwam terug, maar wat is er over van zijn Endurance?

Binnenkort moet duidelijk worden of het schip de Endurance (volharding) van de Engelse poolreiziger Ernest Shackleton zijn naam eer aandoet. Een expeditie vertrekt begin volgend jaar naar Antarctica om het gezonken schip te zoeken, op drieduizend meter diep op de bodem van de Weddellzee.

‘Sir’ Shackleton is nationaal erfgoed voor de Britten. Hij speelde met het noodlot door in 1914 naar Antarctica te reizen en zijn schip werd ingesloten door het ijs. Na negen maanden moest het schip worden verlaten en zaten de mannen twee maanden vast op een stuk ijs. Daar hebben ze een reddingsbootje omgetoverd tot zeilboot, ze bereikten ze Elephanteiland en zaten weer vast. Shackleton zeilde vervolgens naar het vrijwel onbewoonde eiland Zuid-Georgië en moesten nog ruim 1200 kilometer gebergte bedwingen voordat een bewoonde basis werd bereikt. Daarna werd de rest van de bemanning opgehaald. De bemanning bleef maanden in leven door pinguïns en de honden van de missie op te eten.

Zonder internet, zonder gps, zonder hulp; Shackleton bereikte het onmogelijke en bracht alle 28 zeevaarders terug thuis. „Als alle rampspoed toeslaat en alle hoop is verloren, ga dan op je knieën en bid voor Shackleton”, aldus een matroos erover.

Er is een kans dat de Endurance goed bewaard is, vermoedt onderwater-archeoloog Mensun Bound die de zoektocht leidt. In het zuurstofarme water moet het hout in goede staat zijn gebleven en wellicht ook een deel van de inventaris. Liefhebbers kijken vooral uit naar de glasplaten van de expeditie-fotograaf.

Het schip voor de missie ’Endurance22’ zal volgend jaar het ruime sop kiezen en alle moderne technologieën combineren om door metersdik ijs te kunnen breken.