Het Russische fregat Shtandart verwacht in La Rochelle
Tijdens een tussenstop in Griekenland blijkt de Shtandart, een replica van een 18e-eeuws oorlogsschip, vanwege de Russische vlag niet meer welkom in verschillende Europese havens. Bekend met het Bassin des Tralutiers, probeert kapitein Vladimir Martus La Rochelle te bereiken en roept hij op tot de solidariteit van de zeelieden.
Met haar geel met zwarte romp, haar drie masten en haar 600 m² zeiloppervlak blijft de Shtandart natuurlijk, waar ze ook gaat, niet onopgemerkt. Zijn iconische kapitein, Vladimir Martus, evenmin. Maar nu is de wit-rood-blauwe vlag die legaal wordt getoond door het Russische fregat twee weken lang een zware last geworden voor de Europese kusten.
Afgemeerd in Corfu, zijn er twaalf bemanningsleden die zich afvragen wat hun volgende bestemming zal zijn. Aan boord, zoals altijd, heeft dit opleidingsschip zeven verschillende nationaliteiten, Russen, Belgen, Fransen, Litouwers en… Oekraïners.
Kapitein Vladimir Martus lijkt radeloos. Hij was het die in 1994 de ietwat gekke gok lanceerde om een replica van het fregat van Tsaar Peter de Eerste te bouwen aan de oevers van de Neva in Sint-Petersburg. Deze tsaar Peter had de scheepsbouw leren kennen in Zaandam. Zes jaar later doorkruiste de Shtandart de zeeën van de wereld met jonge zeilers in opleiding van over de hele wereld.
“Als zeeman
doet het me echt pijn”
Een week geleden liet de commercieel directeur van Sail Training International, de organisatie van de bijeenkomsten van tallships in Europa (Tall Ships Races), aan Shtandart weten dat hij niet meer welkom was op de afspraken die dit jaar gepland waren.
Aalborg en Esbjerg in Denemarken, maar ook Antwerpen in België en Arlingen in Nederland; deze populaire bijeenkomsten zijn essentieel voor het economische voortbestaan van een associatieve boot als de Shtandart. Dit is vooral de bestaansreden van een opleidingsschip als dit.
“Als zeeman doet het me echt pijn”, geeft Vladimir Martus toe, “dit soort evenement werd oorspronkelijk opgericht om uitwisselingen met jonge zeelieden uit alle landen te bevorderen, zonder politieke overwegingen. Het bestaat nu al meer dan zestig jaar en zelfs in In de dagen van de Koude Oorlog en het IJzeren Gordijn was het een kwestie van menselijke contacten tussen alle landen tot stand brengen. Je moet het verschil maken tussen de heer Poetin en Rusland. Ik denk dat een meerderheid van het Russische volk tegen de oorlog is. Een enkele persoon kan niet worden geassocieerd met een heel land.”