‘Isabella is een mooie naam voor een vrouw die van het leven geniet’

Ayșe Demirkan woont samen met haar dochter van vier en twee katten op de Isabella, een Friese skûtsje uit 1895. Dat ze wat minder ruimte heeft dan andere kinderen, vindt Sagha geen probleem. ‘Ik woon op een boot, net als Sinterklaas.’ Wat wil je als kind nog meer? En Ayșe zelf geniet van de vrijheid, het klussen aan boord en het contact met andere woonschipbewoners.

‘Ik woon in een monument. In varend erfgoed. Geweldig toch?’ Ayșe is trots op haar kleine, fijne schip aan het Haringvliet. ‘Alles sinds 1895 is bekend. Dat is zo bijzonder. Dit schip is gebouwd bij scheepswerf Crolis in IJlst en is begonnen als vrachtschip dat turf vervoerde. Tijdens de Hongerwinter in de Tweede Wereldoorlog vervoerde ze ook voedsel en verleende ze hulp aan mensen. De schipper in die tijd was een vrouw, een leuk detail. Verder weet ik dat ze in 1947 is omgebouwd tot zeiljacht voor privégebruik. Toen is er een keukentje ingebouwd, een eetgedeelte, een wc en een extra kinderkamer. De vorige eigenaar maakte er alleen zomertochtjes mee. Ik ben de eerste die er echt permanent op woont.’

Op het eerste gezicht
Het was meteen liefde op het eerste gezicht tussen Ayșe en Isabella. ‘Ik kocht dit schip zonder haar in het echt te hebben gezien. Hoe spannend is dat? Ik woonde in die tijd in het buitenland en een goede vriend van mij was haar tegengekomen en tipte me. Ik was meteen enthousiast. De dag dat ik haar kocht, was ook meteen de dag dat ik voor het eerst met haar ging varen. Dat kon ik gelukkig wel, want ik had de Zeevaartschool in Enkhuizen gedaan en als kind in Istanboel, waar ik geboren ben, hadden we ook altijd boten.’

Lees het gehele artikel van Sanne van der Most op de bron: Schuttevaer.nl, alleen voor abonnees