Nieuws

Eeuwoude Elburgse botter kan na jarenlange restauratie weer het water in

FVEN
EOC

Vier en halve ton lichter en een dikke drie jaar verder. Vandaag liet de Botterstichting Elburg dan toch echt haar achtste en compleet gerenoveerde botter te water. Het eeuwoude schip doorstond de vuurdoop en de botter bleef drijven. Ook de Botterstichting zelf houdt het hoofd nog boven water, al is wat meer financiële armslag geen overbodige luxe na ruim anderhalf jaar coronacrisis.

Timmerman Cees Leusink steekt zijn duim op als botter EB15 zaterdagochtend voor het eerst sinds jaren het water raakt. ,,Mast erop en gaan met dat ding.’’ Bij het Jachtcentrum Elburg werd de botter vanochtend vroeg te water gelaten na een jarenlang restauratieproject in de loods van de Botterstichting Elburg. Ruim drie jaar werkte Leusink aan het schip. Maar een echte restauratie was het niet, moet hij erkennen. Het was meer nieuwbouw: ,,Bijna honderd procent van het schip is eigenlijk vervangen. Alleen het ijzerwerk voorop is nog origineel.’’’
De compleet gerenoveerde botter EB15 uit 1900 ging na jaren weer te water.

Bestand:EB15-1.jpg - Wikipedia
De EB15 vier jaar geleden

De EB15 stamt vermoedelijk uit ongeveer 1900 en zwierf jarenlang door heel Nederland om uiteindelijk in een weiland bij Elburg te stranden. Daar wachtte de botter jarenlang vergeefs op een opknapbeurt en dat deed het schip geen goed deed. Weer en wind deden hun werk en ook vandalen stichtten er tot twee keer toe brand.

Maar ruim drie jaar geleden had de botterstichting dan toch de begroting rond en kon Leusink aan de slag. ,,Ruim vier een en halve ton’’, herinnert voorzitter Henk Walles zich. Zestig procent van dat bedrag kwam van de provincie en veertig procent van de stichting zelf dankzij subsidies en sponsoring.

De restauratie van de EB15 vormde een belangrijk periode voor de botterstichting, want het waren niet alleen leermeester Leusink en de ‘ouderen’ van de stichting zelf die aan het schip werkten. Het herstel van de botter werd ook een werk-leer traject voor jongere houtbewerkers. ,,En dat blijkt van grote waarde voor het behoud van de botters en de stichting’’, weet voorzitter Walles na drie jaar werken en leren. ,,Wij hebben gezegd; dit is een belangrijke koerswijziging.’’

Lees het gehele artikel op de bron: de Stentor