Zestien passagiers te veel op pontje bij Hekendorp

Een eeuw geleden kwam er een pontje bij Hekendorp. Kort na de eerste overtocht gebeurde een enorm drama: op zondag 8 december 1923 was het slecht weer in Nederland. Er waaide een vrij krachtige wind uit zuidelijke richting en het regende veel. De zon liet zich de hele dag niet zien, om vijf uur ’s middags was het al bijna donker. Het was een kil, nat en somber najaarsweer. Veel kerkgangers zullen het zachtjes verwenst hebben.

Het klooster Sint-Gabriël bij Hekendorp was met een pontje te bereiken.beeld wikimedia commons
In Hekendorp, bijna tien kilometer ten oosten van Gouda, waren veel kerkgangers rooms-katholiek. Vanouds gingen zij naar de kerk in twee nabijgelegen dorpen, in Haastrecht of Oudewater.  De afstand bedroeg enkele kilometers. Wie te voet ging, was algauw een half uur onderweg.

Gelukkig voor hen kwam er een mogelijkheid om dichter bij huis naar de mis te gaan. Even buiten het dorp, aan de overzijde van de Hollandse IJssel, stichtte de Congregatie der Passionisten in 1922 het klooster Sint-Gabriël. De paters Passionisten zetten zich in voor mensen die lijden onder ziekte of geweld, die zoeken naar zin en richting in hun leven, of die in verdrukking zijn gekomen.

Grote vreugde
Kerkgangers aan de overzijde van de Hollandse IJssel, in de buurtschap Stein of in Hekendorp, hadden een probleem, want er lag geen brug over de rivier. Ze moesten gebruik maken van de veerpont bij Hekendorp. Dat kostte tijd en geld. Daarom lobbyde boer Wiltenburg voor een pontje bij het klooster, speciaal voor de bezoekers van de mis. Groot was de vreugde toen de minister ermee akkoord ging. Eind november 1923 werd het pontje in gebruik genomen.

Dat was precies op tijd, want even later, op zondag 8 december, werd het feest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria gevierd. Het feest is een hoogtepunt in het kerkelijk jaar van de Rooms-Katholieke Kerk. Tientallen katholieken uit Hekendorp en de buurschap Stein trotseerden het slechte weer om ’s avonds in het klooster van de Paters Passionisten het lof ter ere van Maria te vieren.

Het pontje kon twaalf passagiers tegelijk overvaren. Omdat het al laat was, liet de knecht van het klooster die het pontje bediende, Gerrit Cremers, geen twaalf maar veel meer passagiers aan boord gaan. ‘Stap maar in. Als ik verdrink, verdrinken we allemaal’, zei hij gekscherend. Uiteindelijk stonden er 28 mensen op het pontje.

Lees het gehele artikel op de bron: Nederlands Dagblad, na gratis aanmelden

Afbeelding Het pontje, op de plek van het ongeluk.Het pontje, op de plek van het ongeluk.beeld delpher