Hoornse Waterweek trekt veel bekijks

Langs de kade luisteren bezoekers aandachtig naar de verhalen van Stichting De Hoornse Schouw. Hun boot is al meer dan honderd jaar oud. De vrijwilligers vertellen verhalen over avonturen op de Zuiderzee en over hoe paling, haring en ansjovis werden gevangen. „De boten zijn nog helemaal authentiek”, vertelt Jaap de Best.

„Later kregen de vissersboten een stalen dek. Tot aan de jaren zestig werden deze boten gebruikt voor de visserij. Mijn vader was vroeger visser in Hoorn. Zijn boot heette de Hoorn 50. Als vrijwilliger zoek ik de boten weer op. Het is belangrijk om mensen een stukje bewustwording mee te geven over hoe het er vroeger aan toe ging. Het was vroeger misschien niet beter, maar wel anders.”

Visser
De schouw vaarde zojuist met een klein groepje bezoekers een stukje over het Markermeer. „En dat was best spannend aangezien het net flink aan het waaien was, maar het was heel leuk. Ze zijn bijna een uur weggeweest. Samen met een heel fijne club vrijwilligers zorgen we ervoor dat de boot in topconditie blijft. We klussen aan de boot. Het roept ook herinneringen van vroeger op. Mijn broers en ik mochten nooit met mijn vader mee. Hij wilde ook niet dat wij de visserij ingingen. We moesten een vak leren. Daar was hij heel stellig in. Hij is vrij jong overleden. Ik ging als kind nog weleens met een andere schipper varen.”

Ernst en Marianne Wijnands wonen in Hoorn en zijn speciaal voor de Waterweek naar de binnenstad gekomen. Ze hebben net een tochtje met de schouw gemaakt. „Het was zo ongelooflijk leuk om te doen. We liepen toevallig richting deze schouw en zodoende mochten we even mee. Lekker vol in de wind”, vertelt Marianne lachend. “Ze gaven ons ook een regenjas, want het water was wild. Ik geniet zo van de Waterweek. Er is veel levendigheid en reuring in de stad. En daarnaast komt hiermee ook weer de geschiedenis onder de aandacht. Doordat we allemaal onder de mensen zijn, maken we nu ook contact met elkaar. Zo belangrijk.”

Demonstratie Laden en Lossen
Langs de kade staat ook de Stichting Varend Erfgoed. Zij geven demonstraties over het laden en lossen van schepen in de haven. „Wij laten bezoekers zien hoe er werd gewerkt op de boten”, vertelt Dorien de Bruijne. „Vroeger werd er met dit schip lading van Hoorn naar andere steden gebracht. Daarvoor werden verschillende soorten gereedschap gebruikt. Dit werk werd door mannen gedaan, maar vrouwen en kinderen moesten de schepen aan wal jagen. Zij droegen een band van katoen en linnen en daar ging dan een touw doorheen. Ze trokken dan het schip naar de kade toe.”

Samen met haar collega’s laat ze ook even zien hoe er vroeger werd gehoepeld, met een stalen hoepel en een stok. Dorien woont al tien jaar op een boot en heeft geen moment spijt gehad van die keuze. „Wonen op een schip vraagt om veel onderhoud, maar het geeft ook veel plezier. Een molen moet ook blijven draaien anders raakt de boel vervallen. Hetzelfde geldt voor een schip.”

Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees

Afbeelding: laden en lossen van schepen, foto: Benno Ellerbroek