Vrijbuiter én de wereld weer een tikkie mooier
Megamooi. Nu al. De zeilen van de Vrijbuiter moeten nog gehesen worden, maar de zeggingskracht spat er liggend op de grond al van af. Zeeuwse kinderen en kunstenaars van over de hele wereld beschilderen deze week de zeilen van de tjalk Vrijbuiter, die Zierikzee als thuishaven heeft.
Het gaat om een initiatief van eigenaren Wiebe Radstake en Suzan Dahmen samen met de Amsterdamse organisatie Sail a Future. Achter muziekpodium Brogum is het deze week een komen en gaan van mensen die de Zierikzeese zeilen én de wereld een stukje mooier willen maken.
De bedenkster
Het begon allemaal toen kunstschilder Hetty van der Linde uit Amsterdam een galerie in Buenos Aires uitliep en daar over de straatkinderen struikelde. Geraakt door het contrast vroeg ze die kinderen, en daarna kinderen over de hele wereld, hun dromen op papier te zetten. Die tekeningetjes plakte ze in haar eigen schilderijen. ,,Dan waren ze ineens 2500 euro waard.”
Geld dat ze sindsdien gebruikt om de dromen van kinderen te realiseren. Bij Paint a Future zijn inmiddels meer dan 100 kunstenaars betrokken en van de opbrengst zijn al duizenden dromen gerealiseerd. Toen Van der Linde tijdens één van haar missies een manier zocht om een gekregen partij turntoestellen vanuit Nederland naar Brazilië te vervoeren, kwam ze in contact met vrachtvaarders die (duurzaam) over de wereldzeeën zeilen.
Zij namen de toestellen mee en Van der Linde zette in ruil daarvoor wereldwijd kinderen aan het schilderen op afgedankte zeilen. Sindsdien gaan kinderdromen op de wind de wereld rond en wordt tegelijkertijd aandacht gevraagd voor duurzaamheid en zeilend vrachtvervoer. ,,Het valt allemaal zo mooi in elkaar. Alsof er vanuit de hemel een schatkist op mijn tenen is gesmeten.”
De ontwerper
Iedereen draagt op eigen wijze een likje verf bij. Maar voor het grootzeil is een ‘echte’ grootheid aangetrokken. Willem ter Weele van De Kift maakte een tekening van een tango dansend stel, dat al swingend het driehoekige zeil van De Vrijbuiter vult.
Het is onaf al imposant. Maar het is ook een gigaklus. Met zijn tekening, die fors moest worden uitvergroot voor het 17 bij 12 meter grote zeil, bracht Ter Weele úren door bij de Copyrette. ,,Daar kon ik maar stroken van maximaal 80 centimeter uitprinten. En ook maar heel licht, anders gaan er emmers met toner doorheen.” Met man en macht werden die stroken op het zeil in elkaar gepuzzeld en overgetrokken, waarna het inkleuren kon beginnen.
Lees het gehele artikel op de bron: PZC alleen voor abonnees
Afbeelding: Vrijbuiter FB