Manifestatie Redt de Hollandsche Zeilvloot was indrukwekkend

Wat was het goed om er te zijn, samen met honderden bemanningsleden die hun schepen naar Pampus brachten. Ieder met zijn eigen kleine, vaak trouwe bemanning voeren we erheen. Ik heb zeven keer Sail-Amsterdam mee gemaakt, de achtste gaat helaas niet door, maar toen ik het woud van masten om half één bij Pampus zeilend naderde kreeg ik een brok in mijn keel. Hier lagen wel 150 schepen bij elkaar, zonder gasten maar met enkel één boodschap: “help ons om deze schepen te behouden”. 

Zoals de Waddenzee de zeehond heeft als troeteldier, zo heeft het IJsselmeer en Markermeer de klippers en tjalken als troetelschepen. Deze schepen met hun stoere gaffelzeilen horen aan de horizon, wat heb ik ze gemist de laatste maanden. Wat was het goed om te zien hoe iedereen mee werkte om er zo’n prachtig plaatje van te maken, met dit geweldige Varend Erfgoed. De schepen Muiden, Enkhuizen, Harlingen en uit Kampen. Uit Groningen, Friesland, Zeeland en Zuid-Holland zag ik schepen naar Pampus komen, sommige al dagenlang onderweg. Zonder een verkeerd woord namen ze hun plekje in en lieten rustig hun anker vallen om letterlijk voor Pampus te liggen.

Natuurlijk vond iedereen het mooi, we genoten misschien zelf het meest. Uiteraard was de pers op onze hand, want hier was geen protest maar een manifestatie van trotse Hollandsche schippers die in hun bestaan worden bedreigt. Wij zijn nooit gaan varen voor het kapitaal, om er rijk van te worden. We kozen voor een leven van de wind, met gasten en verre einders. We zorgen ervoor dat onze schepen veilig zijn en we verantwoord met onze gasten kunnen varen. Met prachtige historische schepen die liefde, aandacht en ook veel investeringen vragen. Janine van Berkel verwoordde het zo mooi op een live stream: “het varen zit in mijn genen, ik kan niet anders.” Met het mooiste zeilweer, leuke havens en prachtige luchten laten wij onze gasten genieten van dit deel van Nederland. Maar nu kan dat even niet en kunnen we deze schepen niet goed meer onderhouden. Daarvoor vragen we hulp, dat hebben we hiervoor nog nooit gedaan. 

We haalden de pers, de kranten staan er vol van. We waren op  het jeugdjournaal, Hart van Nederland, de New York Times en het NOS-journaal. Verschillende streaming programma’s vulden de middag en er wordt nog steeds veel over gesproken. Veel van onze trouwe gasten lieten weten dat ze ons steunen. Hopelijk niet voor niks en wellicht hebben we het voor één keer duidelijk gemaakt: we kunnen deze geweldige historische zeilvloot niet behouden in een anderhalve meter samenleving.

Wat was het goed om na afloop langs de organisatie op de Jan Huygen te varen en ze alle duimen te geven die ik heb, voor de geweldige inzet voor deze dag. Maar het mooist van deze dag was misschien wel om met een lichte bries weer naar het Paard van Marken te kruisen met op de achtergrond alle troetelschepen van het IJsselmeer. Zeilend op een goed onderhouden schip van 138 jaar oud. 

Wouter van Dusseldorp

Afbeelding: Freddy Schinkel