De Godetia, het schip waarop duizenden cadetten hun opleiding genoten, wordt gesloopt
De legendarische Godetia is niet meer. Het logistiek- en marineschip dat te water werd gelaten op 7 december 1965, wordt deze week gesloopt. De Godetia had zijn basis in Zeebrugge, maar meerde ook in Antwerpen aan voor de havenfeesten. “Duizenden cadetten deden hier hun eerste zeegewenning”, zegt commandant van de Godetia, Gianni Vangaever.
De A960 Godetia voer vorige week woensdag voor de allerlaatste keer uit. Het zette koers van Zeebrugge naar Gent om er verschroot te worden. Een afscheid met toeters en bellen had het al in juli gekregen, maar nu was het echt de allerlaatste keer. “Het was een uniek schip”, zegt Gianni Vangaever, commandant van de Godetia.
“De Godetia is bijna 56 jaar in dienst geweest”, zegt hij. “Dat is heel uitzonderlijk en dat komt omdat er weinig schepen waren met dezelfde capaciteiten. De Godetia had een platform waarop helikopters konden landen, het kon staf, brandstof en water voor andere schepen vervoeren en die combinatie maakte het schip speciaal.”
Zeegewenning
Wat het schip vooral bijzonder maakt, is dat het gros van de rekruten van de marine en cadetten van de hogere zeevaartschool daar een deel van hun opleiding hebben genoten. De Antwerpse kapitein Alain Pels ging er aan boord toen hij nog maar 21 jaar oud was in 1977. “De opleiding van de cadetten was een afspraak tussen het ministerie van Verkeerswezen en Defensie om studenten van de zeevaartschool een zeegewenningreis te laten maken”, zegt de kapitein. Duizenden studenten passeerden er de revue.
De allerlaatste keer
Op 2 juli dit jaar werd de marinevlag vanuit de top van de vlaggenmast voor de allerlaatste keer gestreken om opgeplooid te worden. Alain Pels was erbij en dat was voor hem een emotioneel moment. “Er waren twee burgers bij, waaronder ik, en ik heb dan ook meteen gevraagd of ik mijn oude kajuit nog eens mocht zien. Ik wist nog heel goed waar ik destijds sliep. Het was fantastisch om dat stukje van mijn jeugd opnieuw te mogen meemaken.”
Pels vindt het jammer dat het schip verschroot wordt. “Het is een stuk erfgoed waarop duizenden mensen hun zeegewenning hebben gedaan. Op het moment zelf deed ik er lacherig over, maar ik heb, ook nu nog, heimwee naar de Godetia.”