Werk in uitvoering bij Centrum Varend Erfgoed Hoorn
Op de werf van het Centrum Varend Erfgoed Hoorn is altijd wel wat te zien. Er wordt gezaagd, getimmerd, geklonken, gesmeed, gebreeuwd, gesmeerd en gebikkeld. Tijdens de werkzaamheden delen scheepseigenaren hun historische kennis. Deze is nu ook vastgelegd in de foto-expositie ’Werk in Uitvoering’.
Wat zou de historische haven van Hoorn zijn zonder die sfeerbepalende oude klippers, tjalken, botters, schouwen, aken en andere historische schepen? Ze brengen reuring in het havengebied en vormen het visitekaartje van de oude havenstad. Het is een hele uitdaging om de schepen – vaak al meer dan een eeuw oud – in goede conditie te houden. Voor het behoud van de historische vloot in Hoorn is in 2013 het Centrum Varend Erfgoed opgericht.
De Halve Maen was de afgelopen vijf jaar het grote visitekaartje van het centrum. Na het vertrek van de replica van het schip van de Vereenigde Oostindische Compagnie, op 21 maart, ontstond er in de binnenruimte van het Centrum Varend Erfgoed een grote leegte. Deze is nu praktisch ingevuld met een splinternieuw ontmoetingscentrum.
Bierbrouwerij
Er ging een interessante brainstormsessie aan vooraf. Schippers stelden een schone werkplaats voor, zelfs het idee van een bierbrouwerij kwam voorbij. In het gedachtegoed van de doelstelling van het centrum, het uitdragen van varend erfgoed plus kennisdeling, werd er uiteindelijk gekozen voor het ontmoetingscentrum.
In het centrum geven de scheepseigenaren met een serie grote foto’s een kijkje achter de schermen bij het onderhoud van historische schepen. „Er zijn en worden op de werf veel schepen gerestaureerd. Hier hebben mensen vaak geen weet van”, vertelt Merwin Corbeau. De bewoner van de oude tjalk de Zwarte Haan geeft graag nog een toelichting op de foto’s. Scheepseigenaar Dorien de Bruijne doet hier nog een schepje bovenop met een korte demonstratie klinkhameren.
Zalmschuitje
Buiten op de werf geeft zij bij een geklonken zalmschuitje extra uitleg. „We werken op ambachtelijke wijze. Net als vroeger worden de klinknagels verwarmd in een oven en dan geklonken.” Lachend: „Het enige wat we hebben vervangen is de ouderwetse klinkhamer voor een pneumatische hamer. 3500 klinknageltjes met de hand slaan is niet te doen.”
Bij een historisch schip is het werk nooit af. De scheepseigenaren werken keihard aan het onderhoud van hun schip. Ook Paul van der Vaart, al ruim vier jaar bezig met de restauratie van de eikenhouten Staverse jol Pinas (1904), weet hier alles van. „Ik was geen scheepstimmerman en moest de eerste twee jaar nog veel leren. Ik denk dat de jol over twee jaar klaar is.”
In het onderhoud van de historische schepen zitten meer uren dan dat het zeil gehesen wordt. De foto’s en filmfragmenten in de expositie geven een mooi beeld van de toewijding en de noeste arbeid van de schippers die ’behoud door gebruik’ in hoog vaandel houden.
De expositie is van 6 september tot eind november elke zondagmiddag van 13 tot 17 uur gratis toegankelijk voor bezoekers.
Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees