Website van de Falklands Maritime Heritage Trust toont historische scheepswrakken
Er is een website gestart om historische scheepswrakken rond de Falklandeilanden te tonen. Wraklocaties worden samen met hun achtergrondverhalen op een interactieve kaart getoond.
De site is gemaakt voor de Falklands Maritime Heritage Trust (FMHT). De meeste van de genoemde wrakken komen uit de dagen vóór het Panamakanaal, toen schepen rond de gevaarlijke Kaap Hoorn moesten varen om tussen de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan te varen. Met soms behoorlijke schade vluchtten de schepen terug naar de Falkland eilanden, om daar te worden gerepareerd of om ze daar achter te laten. Het gematigde klimaat heeft ervoor gezorgd dat wrakken relatief goed zijn behouden.
Eén van de wrakken is de Lady Elizabeth (1879)
Op 4 december 1912 verliet de Lady Elizabeth Vancouver met een lading hout op weg naar Delagoa Bay in Mozambique [9]. Het schip kreeg halverwege de reis te maken met zwaar weer en raakte vlak bij Kaap Hoorn beschadigd. Vier bemanningsleden raakten overboord, samen met de twee boten van het schip en een deel van haar deklading. Ze liep ook schade op aan het dekbeslag, het stuurwiel en andere delen van het schip.
Kapitein Hoegh gaf het schip opdracht naar de dichtstbijzijnde haven te gaan voor reparatie. Lady Elizabeth veranderde van koers naar Port Stanley op de Falklandeilanden. 15 mijl (24 km) ten noorden van Port Stanley raakte de Lady Elizabeth de Uraine Rock vlak bij Volunteer Point en kreeg hierbij een bijna 2 meter lange scheur in de romp en kiel. Het schip begon te zinken, maar kon voor reparatie naar Port Stanley gaan. Nadat ze was onderzocht, werd Lady Elizabeth vanwege de schade als niet zeewaardig verklaard.
De Lady Elizabeth werd gebouwd door de Engelse scheepsbouwer, Robert Thompson Jnr., Een van de vele Thompsons die de scheepswerf van J.L. Thompson & Sons in Sunderland bezaten en runden. Robert Thompson Jnr. bouwde de 1155 ton wegende bark voor een Mr John Wilson als vervanging voor de First Lady Elizabeth, een 658 ton zware bark die in 1878 voor de kust van West-Australië was gezonken. Het was ook gebouwd door de Thompsons.