Sfeervol pitten in het vooronder van Den Onthaestingh
Het oude IJsselschip Den Onthaestingh uit 1912 krijgt een extra functie: boot & breakfast. Eigenaar Wim Knol bouwt het schip eigenhandig om. Gasten hoeven geen truttige gordijntjes, een luxe ontbijtbuffet of een chique badkamer te verwachten. ,,We gaan ons niet richten op de wensen van verwende bed and breakfast-gasten, het gaat om de echte scheepsbeleving”, concludeert Knol.
Het oude schip uit 1912 is in 2002, na een flinke opknapbeurt, te water gelaten en wordt sindsdien gebruikt voor feesten, trouwerijen, rondvaarten en de beroemde trekvaarten. Dat lijkt veel, maar het schip ligt meer aan de kant dan dat het vaart. ,,Dat is zonde natuurlijk. Het behouden van dit historische schip is peperduur, dat moet ergens van betaald worden. Al vaker zeiden mensen: Knol, daar moet je wat mee. In coronatijd dacht ik: dit is het moment!”
Bukken
Knol laat zien waar de gasten straks kunnen slapen, in de knusse ruimte onder het voordek. ,,Wat is er nu mooier dan slapen in een vooronder van een IJsselaak uit 1912? Je moet wel kunnen bukken, want je moet natuurlijk onder de masten door lopen.”
In het vrachtruim creëert Knol een knusse zithoek. Naast het toilet komt een doucheruimte en het vooronder wordt dus ingericht als slaapvertrek. ,,Maar verder wil ik er niet te veel aan verbouwen, het is en blijft een schip. Je ziet de klinknagels nog en er zitten kieren in het hout.”
De kombuis, de keuken van het schip, is overigens al van alle gemakken voorzien. ,,Vaatwasser, koelkast, bakplaat, frituur, koffiemachines en drankglazen, je kan het zo gek niet bedenken of het is er. We hebben dat allemaal standaard aan boord. Daarom is dit ook een heel voor de hand liggende combinatie.”
Knol zelf maakt straks de bedden op en hij verzorgt ook het ontbijt. ,,Dat regel ik met de plaatselijke bakker. En streekproducten horen er ook bij toch? Stukje oude kaas en verse jam. Maar verder geen flauwekul. In televisieprogramma’s zie ik vaak dat gasten voor een heel weeshuis aan ontbijt geserveerd krijgen. Dat is niet waar een bed and breakfast om draait volgens mij. Mensen willen eigenlijk voor weinig geld bij mensen thuis slapen en een boterham eten. Dat bieden wij, in een bijzondere omgeving!”
De scheepseigenaar loopt naar het dek om te laten zien wat slapen op een schip volgens hem zo bijzonder maakt. ,,Als je hier ’s avonds aan dek zit met een biertje of een wijntje, dan wil je nooit meer weg, geloof me. Je wordt daar heel onmaatschappelijk van, je vergeet de wereld. Je hoort natuurlijk ook allerlei geluiden ’s nachts. Het water dat tegen het scheepshuis klotst, het hout dat kraakt. Het schip beweegt zachtjes en als het waait dan trekt de wind aan de trossen. Het is volkomen onvergelijkbaar met slapen aan wal.”