Nautische Vereniging Oude Reddings Glorie 20 jaar

Naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van de vereniging NVORG heeft bestuurslid Bob Heikoop voor het magazine ‘Cornelis Douwes’ een artikel geschreven. Dit blad wordt geschreven voor en gelezen door de oud-studenten van het Maritiem Instituut Willem Barentsz op Terschelling. 

Reddingmaatschappijen
De verhalen van de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij (NZHRM) en de Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (ZHMRS), sinds 1991 samengevoegd tot de huidige Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM), laten zich veelal vertellen door spectaculaire reddingen, moedige vrijwilligers en extreme weersomstandigheden.
De reddingboten die hierbij werden ingezet, spraken door hun onmisbare rol tot de verbeelding. Waar de redders in de 19e eeuw met roeireddingboten hun reddingen verrichtten, ontwikkelden zich in de loop van de 20e eeuw de eerste motorreddingboten.

Dankzij voortschrijdende technologieën, de visie van het reddingswezen en de ervaringen en de kennis van de redders, schetste zich een vlootvernieuwing af tot aan de huidige moderne vloot. Hout maakte plaats voor ijzer en staal. Staal werd vervangen door aluminium. Roeiriemen maakten plaats voor waterjets. Door de komst van de nieuwe generaties reddingboten verlieten de houten en stalen reddingboten de actieve vloot van de KNRM. Deze reddingboten kwamen daarna in particuliere handen en een enkele keer in commerciële. De Nautische Vereniging Oude Reddings Glorie zet zich in voor het behoud van deze oud-reddingboten. Dit jaar viert de vereniging haar 20-jarig bestaan.

Het is 14 juni 1999 als een kleine vloot van vijf schepen uit de haven van IJmuiden vertrekt. Nadat de Zuiderpier gepasseerd is, slaat de vloot bakboord uit en volgt de kust richting het zuiden. Op het eerste oog lijkt het een bonte verzameling van schepen, maar wie beter kijkt, ontdekt een gemeenschappelijke noemer. Alle vijf de schepen hebben hun oorsprong liggen binnen de reddingsmaatschappij. De ‘Prins Hendrik’, ‘Neeltje Jacoba’, de strandreddingboot ‘Ida Mary’, die wordt gesleept door de ‘Koningin Juliana’ en de tot pleziervaartuig verbouwde ‘Arthur’ volgen elkaar op een vlakke Noordzee totdat ze de Belgische havenstad Oostende bereiken. De reddingboten zijn onderweg naar het 18e International Lifeboat Conference, die in het teken staat van het 175-jarig bestaan van de Engelse reddingsmaatschappij RNLI. Na een overnachting in Oostende vertrekt men voor de tweede etappe van deze reis: de oversteek naar Newhaven. Na 5 dagen in de haven van Yarmouth te hebben gelegen, steekt men over naar Poole en meert de vloot af aan de kades langs de rivier Solent, samen met (oud)-reddingboten uit andere landen.

Na terugkomst in Nederland nodigt de directie van de KNRM de betrokken bemanningen uit om in IJmuiden nog eens na te praten over het onvergetelijke avontuur. Zonder te vermoeden dat dit het begin is van wat nu de Nautische Vereniging Oude Reddings Glorie is, komen de schippers bijeen en spreken af om met hun schepen in het laatste weekend van september van dat jaar naar Hindeloopen te komen. In de winter van 2000 wordt op Ameland een begin gelegd van een vereniging. De naam van de vereniging is kort, maar krachtig: ‘Oud Roest’. Op 1 mei van dat jaar wordt hun vereniging officieel ingeschreven.

Lees het gehele artikel in deze pdf

Het artikel was geplaatst in het Cornelis Douwes Magazine 224, een uitgave van de ‘Vereniging Oud-leerlingen Zeevaartschool Terschelling’.

Kijk hier voor meer informatie over de Vereniging Oude Reddings Glorie