Na drie bewogen jaren kijken vrijwilligers van De Avontuur in Goes weer lachend naar de toekomst

GOES – Het huilen stond de vrijwilligers van De Avontuur nader dan het lachen toen inspecteurs eind vorig jaar een flinke lijst met verbeterpunten achterlieten. En dat na drie jaar ploeteren. ,,We hebben de schouders er maar weer onder gezet’’, zegt Jaap Baaijens. Met succes. Het Goese schip mag weer drie jaar varen.

De Avontuur is een van de laatste nog varende Zeeuwse tweemastklippers. Een stichting houdt het in 1914 gebouwde schip varende, onder meer door het houden van betaalde vaartochten voor gezelschappen op de Oosterschelde. Ruim drie jaar geleden begon een van de spannendste hoofdstukken uit de recente historie van de klipper. Het schip werd toen aan een keuring onderworpen. Dat moet elke drie jaar. ,,Hij kwam daar toen nog doorheen, maar dat zou wel de laatste keer zijn als er niets zou gebeuren’’, vertelt voorzitter Job van Weele. ,,Het vlak was veel te dun.’’ De keuze was vrij simpel: de sloop, óf een dure opknapbeurt. Het toenmalige bestuur koos voor dat laatste. Een operatie die een kwart miljoen euro zou gaan kosten.

Hele interieur moest eruit
Na een half jaar in Harlingen te hebben gelegen, waar het schip een compleet nieuw vlak kreeg, voer De Avontuur anderhalf jaar geleden de haven van Goes weer binnen. Toen begon het werk voor de pakweg twintig fanatieke vrijwilligers pas echt. ,,Want als een schip een nieuw vlak krijgt, moet heel het interieur eruit’’, legt Van Weele uit. Maandenlang is er hard gewerkt aan een compleet nieuwe inrichting, inclusief gastenverblijven en modern sanitair. De schrootjes waarmee de wanden vóór de renovatie nog bedekt waren, zijn achterwege gebleven. ,,Nu zie je de oude klinknagels, dat is veel authentieker’’, zegt vrijwilliger Jaap Baaijens.

Afgelopen zomer kon het schip weer een paar keer uitvaren met gezelschappen, al waren die vanwege corona wat kleiner. ,,Maar we hebben de centen zo hard nodig’’, verklaart Van Weele. ,,We hebben een paar indrukwekkende tochten gemaakt, hoor. Een ernstig zieke man, een ex-schipper, wilde nog één keer varen met zijn gezin. Dat hebben we mogelijk gemaakt. En een van onze vrijwilligers, die is overleden, hebben we met zijn familie en vrienden op het schip herdacht. Hij woonde aan het water. Bij zijn huis hebben we het schip stilgelegd om te proosten op zijn leven. Dat maakt indruk, hoor.’’

‘We stonden bijna te huilen’
Maar toen was het, eind vorig jaar, weer tijd voor de driejaarlijkse keuring. Vol vertrouwen werden de inspecteurs ontvangen. ,,We dachten dat we er waren’’, aldus de voorzitter. Maar hij en de andere vrijwilligers kwamen van een koude kermis thuis. De inspecteurs lieten een flinke lijst met verbeterpunten achter. Een stuk van de reling bleek doorgeroest, de gasinstallatie was niet in orde, veel zwemvesten en brandblussers werden afgekeurd en ook de steng (een deel van de mast) moest worden vervangen. ,,Geloof me, we stonden bijna te huilen’’, zegt Baaijens.

De grootste tegenvaller was nog wel het afkeuren van de kluiverboom, de lange beeldbepalende spriet aan de voorzijde van het schip. Een nieuwe zou handen vol geld kosten. Geld dat er niet was. De Avontuur had tenslotte lange tijd niet of beperkt kunnen varen. ,,Gelukkig konden we via een vrijwilliger aan een oude mast komen’’, zegt Van Weele. ,,Daarvan hebben we een prachtige nieuwe kluiverboom kunnen maken.’’

Lees het gehele artikel op de bron: PZC

Openingsfoto: Stichting Zeeuwse Klipper Avontuur