In de Schijnwerper: kotter Sarah

Tijdens het kotterweekend in Hoorn kwam een prachtig verzorgde kotter de haven binnen: de Sarah. Ze verraste door haar fraaie afwerking en haar imposante tuigage als topzeilschoener.  

Toen Frank Bakker en Saskia Aldershof de kotter Sarah in 2015 kochten heette ze nog Noach VIII. Van de geschiedenis is weinig bekend. Het schip voer vóór 1990 onder de naam Anke Marie vanuit Zoutkamp. Het schip had van oorsprong een geringe diepgang van ca 1,4 meter en is waarschijnlijk een Franse kotter. Ook de Franse Berliet motor wijst in die richting. Deze is imiddels vervangen door een Perkins Sabre.

Op een tocht naar Ditzum strandde de Anke Marie op een zandbank bij Borkum en zonk. Het wrak werd gelicht en ging op transport naar Delfzijl. Jan van Oudheusden kon het overnemen van de verzekering en heeft haar van 1996 tot 2005 geheel gerestaureerd en er enkele jaren mee gevaren.

Saskia en Frank wilden met zijn tweeën kunnen zeilen en vonden de bestaande brigantijn-tuigage te hoog gegrepen. Omdat zij het dwarse tuig wel heel mooi vonden is er uiteindelijk een topzeilschoener van gemaakt. In het begin zijn er wat tochten in Nederlandse wateren gemaakt en vorig jaar een reis naar Zuid Engeland.

Helaas bleek dat het schip bij het zeilen water maakte in de voorpiek en dat was de directe aanleiding om een werf te zoeken voor groot onderhoud. Dat werd de Ventis werf in Enkhuizen. Omdat de masten eraf gingen is daaraan ook groot onderhoud gepleegd. Dat was echt een enorme klus die zonder de begeleiding en inzet van Henk-Jan Hoogendoorn en de Ventis crew nooit in zes maanden klaar was gekomen. 

Zo bleek de toestand bij het ezelshoofd bepaald zorgwekkend. Ook de zalingen bleken deels aan vervanging toe. De grote mast was in goede staat, hoewel ook daar de zaling vervangen moest worden en een kleine mastreparatie nodig bleek. Henk-Jan Hoogendoorn heet daarnaast ook een nieuwe bevestiging voor de ra’s uitgedokterd en laten maken, zodat er nu dieper gebrast kan worden. Alle blokken zijn nagelopen en ongeveer de helft is vervangen door Lazyblocks.

Naast het werk aan het tuig was er ook het nodige te doen aan de romp. De spiegelhoeken en de berghoutsgangen aan beide zijden zijn vervangen. Een andere grote ingreep was het plaatsen van een boegschroef. Met name afvaren van lagerwal was vanwege het hoge dwarstuig bij harde wind vaak erg lastig en gaat nu probleemloos.

Beting en kraanbalken werden vervangen vanwege de slechte staat van het hout. Hetzelfde gold voor de kluiverboom. De nieuwe kluiverboom is robuuster en wat langer uitgevoerd, waarmee we, in combinatie met een nieuwe vlieger, de zeilbalans wat beter hebben gekregen. Dat bracht dan wel met zich mee dat ook het beslag en verstaging moesten worden aangepast. 

Ook het dek was er op enkele plekken slecht aan toe. Er was te lang gewacht met rubberen en daardoor was op sommige plaatsen vocht onder de teakdelen gekomen wat met name op het achterdek heet geleid tot rot in het onderliggende plaatmateriaal. Daardoor was eerder een achterbolder door het dek gescheurd. Het achterdek is nu vernieuwd, de bolderconstructie verbeterd. Verder is het hele dek opnieuw gerubberd en geschuurd.

Al het uitwendige houtwerk is kaal gemaakt en opnieuw in de lak of verf gezet en daarmee hebben we ook gekozen voor een nieuwe “look”. Sarah is nu parelwit en de raamlijsten van de stuurhut zijn nu in messing uitgevoerd. Ook is dubbel glas geplaatst voor meer comfort in de winter. De houten lijsten van de kluisgaten bleken niet goed bestand tegen de krachten die op de landvasten kwamen te staan en waren op veel plaatsen gebroken. Deze kluizen zijn nu in brons uitgevoerd. Het schip is nog niet helemaal klaar, maar er moet nu toch eerst gevaren worden.

De eigenaren zijn erg benieuwd waar het schip oorspronkelijk vandaan komt. Weet je meer van de geschiedenis van dit schip, mail mij, dan breng ik je in contact met de eigenaren.

Foto: Hajo Olij van de Fotoboot