Hoe een heldendaad van vier jonge Wieringer vissers ruim zeventig jaar verborgen bleef
Veel verder dan Wieringen is hun verhaal niet gekomen, maar het wordt tijd dat de bemanning van de WR86 erkenning krijgt voor hun heldendaad. Dat vindt de Historische Vereniging Wieringen. Tijdens de watersnoodramp van 1953 in Zeeland redden de Wieringer vissers Dirk Marees, Jan en Simon Kooy en Koos Roossien, 68 mensen uit de kolkende watermassa. “Er is nooit aandacht voor geweest, maar het zijn helden.”
De Historische Vereniging Wieringen wil graag erkenning van de heldendaad van de vier vissers uit Den Oever. Hun woordvoerder Tiny van Teulingen gaat alles op alles zetten: “Er is nooit zoveel aandacht voor geweest, maar voor Wieringen is het natuurlijk wel uniek. Er werd nooit meer over gesproken. We zouden heel graag willen zien dat hun daden vermeld worden in het Watersnoodmuseum, want het is niet niks wat ze gedaan hebben.”
De wens komt onder meer van Dirk Marees (94) uit Den Oever. Hij trok met achttien Wieringer kotters op 2 februari 1953 richting het rampgebied in Zeeland. Dirk Marees. “Een dominee vertelde dat het echt heel erg is. Toen konden we het toch niet laten die kant op te gaan. We hebben voedsel ingeslagen voor de mensen daar en we zijn vertrokken.” Met gevaar voor eigen leven, want bijna ging het mis, wisten Marees en zijn drie collega’s toch 68 Zeeuwen veilig aan wal te zetten.
Dirk Marees was 24 toen hij richting Zeeland trok aan boord van de WR86. Al was het erg gevaarlijk, ze voeren toch het rampgebied in. “We wisten dat het een heel zware reis zou worden”, vertelt Dirk. Toen het schip met 68 mensen aan boord bijna kapseisde heeft hij gebeden, met in zijn achterhoofd het verlies van zijn ouders en die van hun zoon, hij kwam voor de geboorte van Dirk al door verdrinking om het leven. “Ik kon het doen omdat ik geen gezin achter liet. Maar de Kooy-en hadden allebei een gezin. Dan ligt alles anders.”