Het Oosterdok: Verhalen van een Amsterdamse haven
Het Amsterdamse Oosterdok was oorspronkelijk een met palen omgeven deel van het IJ, waarbinnen zeeschepen veilig konden liggen en waar de kostbaarheden van de Oost-Indiëvaarders werden overgebracht naar de VOC-pakhuizen. Het eigenlijke Oosterdok ontstond in 1832 door de aanleg van de Oosterdoksdam, waardoor de haven geen last meer had van het getij van de Zuiderzee. Oosterdok vormt een waardevol document over het eeuwenoude dok, over de oorsprong van de welvaart van de stad en over hoe karakteristieke monumenten en moderne stadsontwikkelingen kunnen samengaan.
Titus Dekker (60) stelde het boek ‘Oosterdok, verhalen van een Amsterdamse haven’ samen. Een fascinerende klus over een stille plek. Het Parool sprak met hem:
Waarom het Oosterdok?
“Tien jaar geleden was er een idee om iets te maken over de Museumhaven, die toen 25 jaar bestond. Ik hoorde daarvan, en zei: laten we dan een boek over het hele Oosterdok doen. Daarop ging ik naar het Scheepvaartmuseum, voor geld. De conservator zei: geld heb ik niet, maar ik kan wel een stuk voor je schrijven, én ik ken een uitgever. Zo is het gaan rollen.”
Wat fascineert u nu aan het Oosterdok?
“Lang was het een dode hoek in de stad, een plek waar je liever niet kwam, met dat afgelegen hoofdpostkantoor. Nu is dat helemaal omgedraaid, met de bibliotheek, Nemo, het Scheepvaartmuseum. Een hippe stadswijk. Het boek vertelt die geschiedenis. Het Oosterdok is altijd een plek in ontwikkeling geweest.”
Hoe zal de toekomst van het Oosterdok eruitzien?
“Ik vind het eigenlijk wel mooi zo, veel open ruimte in onze drukke binnenstad, je kan er op steigers over het water lopen, mensen zwemmen er, het is een fantastische plek, eigenlijk een soort blauw Museumplein.”