Even Peilen aan boord van de Zeetjalk Volharding

In deze rubriek peilt de EOC we bij een EOC-lid aan boord hoe het er dagelijks op het vaarwater aan toegaat. Wat valt op en waar lopen – of varen – ze tegenaan? De EOCpeilschaal wordt iedere editie doorgegeven aan de volgende vaarweggebruiker.

Claudia van ’t Slot en Mark Schenk kochten in 2015 de stoere zeilende zeetjalk “Volharding” met een vaste eigen ligplaats in Zaandam. Ze varen met het 23,20 meter lange historische schip tijdens vakanties door heel Nederland. Claudia: “We hopen het droogvallen op de Waddenzee een keer mee te maken. We proberen zo vaak mogelijk te varen met ons schip, in de praktijk is dat vooral tijdens onze vakanties.”

Als jullie onderweg zijn, hoe vinden jullie dan een ligplaats?
“Dat is wisselend, maar vaak is het via het betere ons kent ons. We kennen veel mensen in museumhavens dus als daar iemand weg is, dan vragen we of we daar kunnen liggen. Als we een gebied niet goed kennen, dan vragen we anderen om tips. Ik gebruik ook vaak de vaartkaart-app. Als je dan denkt: morgen gaan we die kant op, dan kijk je welke 3x24uur-plekken er zijn. We gaan ook regelmatig voor anker en soms naar een jachthaven of gemeentehaven. Alleen: we zijn natuurlijk wel een soort tussenvariant en al snel te groot voor tussen de jachten en te klein voor tussen de beroeps. Waar de bruine vloot ligt, daar kunnen we altijd wel terecht. Ik bel meestal van tevoren, dan houden ze een plekje voor je vrij. Vorig jaar hadden ze in Spakenburg zelfs de kade met een lint voor ons afgezet, ze vonden het helemaal leuk dat wij met onze zeetjalk langskwamen.”

Hoe gaat varen met een historisch schip tussen de moderne scheepvaart?
“Het schip mag dan 118 jaar oud zijn, we hebben wel moderne apparatuur aan boord zoals marifoons en AIS. We kunnen dus goed Claudia van ’t Slot en Mark Schenk kochten in 2015 de stoere zeilende zeetjalk “Volharding” met een vaste eigen ligplaats in Zaandam. Ze varen met het 23,20 meter lange historische schip tijdens vakanties door heel Nederland. Claudia: “We hopen het droogvallen op de Waddenzee een keer mee te maken. We proberen zo vaak mogelijk te varen met ons schip, in de praktijk is dat vooral tijdens onze vakanties.” communiceren met andere schippers. We varen zonder boegschroef en zijn best groot en zwaar. Wanneer we bij een sluis komen, vragen we soms of we als eerste naar binnen mogen, want we zijn niet zo wendbaar. Dan ontstaat er weleens gedoe, soms proberen jachtjes voor te dringen. Maar ja, als wij nog niet goed vastliggen, kan het misgaan. Dan heb je een grote kans op brokken. Kunststof is kwetsbaar, wij bestaan uit tachtig ton staal. Maar goed, over het algemeen komen we er wel uit en anders helpt de sluiswachter.”

Waar willen jullie nog een keer naartoe varen?
“We willen echt een keer naar de Waddenzee, dat hebben we al wel een keertje gedaan, maar dat was slechts een oversteek. Deze zomer hopen we het droogvallen mee te maken. We wonen nu al sinds 2005 op een platbodem, hiervoor woonden we op een ander schip, dus het moet er maar eens van komen. We komen oorspronkelijk beiden van de wal en het varen is dus niet met de paplepel ingegoten. We vinden het spannend om naar het Wad te gaan, we gaan waarschijnlijk samen met vaarvrienden en we kunnen het vast prima, maar we hebben drempelvrees. Je vaart toch met je huis. We varen nu veelal op het Markermeer en IJsselmeer.”

Wat zou u willen weten van een van uw collega’s op het water?
“Wij wonen permanent aan boord, dat heb je op een binnenvaartschip ook. Ik vraag mij af of er nog schippers zijn die met hun hele gezin aan boord wonen en hoe ze dat dan doen. Wonen ze echt alleen in de roef of ook ergens aan de wal? Ik vraag me ook af hoe ze dat dan doen met de kinderen.”

Lees het gehele artikel op de bron: EOC Magazine pagina 12

Afbeelding: de Volharding onder zeil