Elte heeft nog altijd een band met de zeven kleuren van de Schelde
Elte Rauch (1980) stak de zevenkleurige Schelde over, op zoek naar een wereld die veranderd was. Ze ging vele wateren over en woont nu op een boot. De zee is haar tuin en haar uitgeverij vaart. Schrijven doet ze aan de dijk.
Waar kom je vandaan?
,,Mijn ouders waren jong, mijn vader zat nog op de kunstacademie toen ik werd geboren aan een dijk in Brabant. Wat maanden later vonden mijn ouders voor weinig geld iets in Sluiskil, Zeeuws-Vlaanderen. Mijn vader bouwde daar aan de dijk, met zijn handen, ons huis. Het moest groot worden. Een zoete inval voor kinderen en alle vriendinnen en vrienden van mij en mijn zusjes. Dat is gelukt. Toen ik 18 was ben ik het Kanaal naar Engeland overgestoken. Ik ging masters filosofie en sociale wetenschappen doen, studeerde cum laude af, werkte en woonde er ruim tien jaar. Toen ging ik terug naar Nederland, naar Amsterdam, en ging theologie studeren.”
En je boot?
,,Ik woon op een boot. Het water is mijn tuin. Het is een oud historisch zeilschip uit 1927. Een steilsteven, een platbodem. Soms, in de zomer varen we met het schip naar Zeeland. Dat doe ik al heel lang met dezelfde man.”
,,Het is ook een varende uitgeverij. Uitgeverij HetMoet, de enige varende uitgeverij van Nederland. Afgelopen zomer lagen we in Zierikzee. Een mooie duurzame manier van boeken vervoeren. Mijn vader was vormgever en had een kleine drukkerij. Het is een lust om mooie boeken uit te geven.”
,,Momenteel ligt mijn boot in Amsterdam en ben ik in Zeeland in mijn schrijvershuisje. Wat zijn Zeeuwen heerlijke mensen. Ik had een poosje terug een advertentie op Zeelandnet geplaatst voor zo’n huisje en Omroep Zeeland Radio belde me met ‘Goedemorgen Zeeland’. Dankzij hen heb ik aan een dijk in de Zak van Zuid-Beveland een prachtige plek gevonden. Als ik op de dijk sta zie ik de schaduw van de flats aan de overkant op de Schelde. Dat is Terneuzen. Tussen de fabriekstorens aanschouw ik ‘s avonds een chemische zonsondergang. Mooi, ergens.”