Elburger en Harderwijker botters kunnen weer varen met gasten

Meerdere keren luidden de Botterstichting Elburg en Harderwijk de noodklok: afgelopen jaar kwam er geen euro binnen en van de toegezegde 15 miljoen euro voor varend erfgoed zagen de stichtingen niets. Vanaf 12 juni hijst de Elburgse stichting de zeilen weer voor tochten met gasten. Is het eind van de financiële malaise in zicht? Agaath de Weerd, secretaris van de Botterstichting Elburg, vertelt.

Jullie gaan volgende week weer varen, zijn de zorgen daarmee verdwenen?
,,Het probleem is niet opgelost, maar we kunnen gelukkig weer starten en wat vet op de botten krijgen. We werken met aangepaste tarieven, omdat we met maximaal zes mensen varen. Normaal zijn het er twaalf. Dat doen we om de veiligheid van iedereen aan boord te kunnen garanderen. We zijn nu ruim een jaar uit de vaart geweest, hebben in 2020 zelfs helemaal niet gevaren. Terwijl er een prachtige vloot ligt, dat is heel frustrerend. Temeer omdat we tweehonderd vrijwilligers hebben, niet alleen uit Elburg, maar uit de hele regio. Zij leggen hier hun ziel en zaligheid in. We houden niet alleen botters in de vaart, maar hebben hiermee ook een sociale functie. Dat netwerk hebben ze een poos moeten missen.”

Hoe lopen de boekingen?
,,Die zijn er zeker, al weet ik nu niet hoeveel het er zijn. Het gaat niet alleen om toerisme, maar ook om bijzondere gelegenheden, zoals bruiloften. We zijn klaar om uit te varen, de schepen liggen er heel mooi bij. Als bezoekers straks weer naar Elburg gaan, zal het oplopen. Ook het museum is weer geopend, dat was eveneens gesloten omdat we de 1,5 meter niet kunnen waarborgen. Want het gaat niet alleen om inkomsten, we willen mensen een beleving geven.”

Dit jaar luidden jullie meermaals de noodklok. Hebben jullie nog ergens aanspraak op kunnen maken?
,,De 15 miljoen euro die het kabinet in september uittrok voor varend erfgoed kwam ons niet ten goede. Bezoek van een Kamerlid (CDA’er Hilde Palland in februari, red.) zorgt voor pr, maar het leverde geen geld op. We hebben wel een tegemoetkoming gekregen van de provincie en de gemeente. De kosten zitten hoofdzakelijk in het onderhoud en een leermeester, die bij ons is gedetacheerd. De botterwerf is ook een leerwerktraject om kennis door te geven aan volgende generaties. Het afgelopen jaar konden we minder leerlingen ontvangen, waardoor het leerwerkproject is uitgelopen. We zijn blij dat dit nu weer kan worden opgepakt. Nu de EB15 volgend jaar te water gaat, moeten we een nieuw project verzinnen om het leerwerkbedrijf gaande te houden.”

Lees het gehele artikel op de bron: de Stentor, alleen voor abonnees