De Najade danst

Alsof ze op haar ellebogen ligt rust de Najade met haar zwaarden naar beneden in het slik. Uitgespoelde kleding en theedoeken aan de waslijn. Verzamelde schelpen in het gangboord en een puts vol mosselen op het zebrapad.

Zeehond zwemt een stukje met ons mee. Vangen reuzen garnalen met het sleepnet. Grote garnalen zwemmen in de visbak naast postzegeltjes van schol en tong die er wel drie keer in kunnen. Grundeltje hapt naar adem en wordt daarom snel overboord gezet. Gewone krabben, mannetjes, vrouwtjes krabben, geïrriteerde krabben en krabben met harige poten. Uithalen van schrik wisselen elkaar af met vliegende krabben die met een boog weer het ruime sop kiezen.

Lepelaars in de verte en de lachmeeuwen lachen in hun vuistje.

De schipper steekt zijn arm in de lucht als was hij de dirigent van een koor of de choreograaf van een dans. De scheepsbel in zijn hand wordt krachtig heen en weer geschud. Haar schelle klank overstemt ieder geruis van de wind. Stilte aan dek. Iedereen houdt de grijsblauwe ogen van de dirigent nauwlettend in de gaten.

Stuurman draait het roer naar bakboord en langzaam beweegt de neus van het schip zich richting de wind. De fok, die al wil gaan, die klaar staat om te knallen wordt tegen gehouden in haar sprint en klappert slechts op de maat in haar voorlijk.

De bakboord bakstag wordt losgegooid en hangt in een mooie boog. De lier van de stuurboord stag ratelt. Eerst snel dan langzaam, met alle kracht wordt ze langzaam op spanning gebracht.

Ronsels worden verschoven en het zwaard krijgt langzaam weer daglicht te zien. De pal ratelt er lustig oplos.

Lees de hele column van Janet Frieling op de bron: Gekruid en Geroerd