Al vijftig jaar werkt Ton op de scheepswerf in Nieuwegein

Werfbaas Ton van der Heijden (65) uit Nieuwegein zit een halve eeuw in het vak. Hij begon als leerling ijzerwerker bij Scheepswerf Buitenweg. Nu, 50 jaar later is hij op dezelfde plek de spil waar Museumwerf Vreeswijk om draait.

Ton van der Heijden
Schepen van 50 jaar of ouder drijvende houden of zelfs in oude luister herstellen, dat is een van de doelstellingen van de Museumwerf, zegt Van der Heijden. Overigens trekt hij daar zelf de overall niet meer voor aan, noch pakt hij het lasapparaat. ,,Die tijd is geweest. Wel mag ik de mannen graag aansturen. Ik heb 40 jaar het vak van ijzerwerker en lasser uitgeoefend, dus ik zie al snel wat er beter kan. Maar als ze goed bezig zijn, heb ik er vrede mee.‘’

Om en passant zijn zorg uit te spreken over het feit dat zo weinig jeugd nog kiest voor een technisch beroep in de metaal. ,,Er is geen doorstroming en dat is jammer. Als het zo doorgaat verdwijnt het vak en daarmee op den duur ook de oude scheepjes. Dat is zonde.”

Scheepswerven
Van de Heijden is geboren Vreeswijker, een dorp ingeklemd tussen Lek, Amsterdam-Rijnkanaal en andere vaarroutes. ,,De inwoners hebben daardoor wel iets met water en schepen. De binnenvaart heeft Vreeswijk ooit groot gemaakt. Rond 1900 woonden er wel een dozijn bakkers en slagers in het dorp. Er was een en al bedrijvigheid. Tot de Beatrixsluis gebouwd werd en de grote schepen het dorp links lieten liggen.‘’

Waar veel gevaren wordt, zijn ook scheepswerven. Zoals Buitenweg uit 1856, de voorloper van wat nu de Museumwerf is. De scheepswerf verkaste in 1899 naar de huidige plek van het museum, net buiten het centrum van het dorp. Het zou nog zo’n 70 jaar duren voordat Ton van der Heijden er als 15-jarige aanklopte.

Na 50 jaar hoef ik niet te vragen of u het er naar uw zin had.
,,De sfeer onderling was goed, de werkgever was oké en ook belangrijk: het was lekker dichtbij. Ik heb mijn hele leven niet in de file gestaan naar mijn werk, behalve toen we een tijdje uitzonden werden naar Bodegraven. Na de eerste dag zei ik al: dit is niks voor mij.‘’

Lees het gehele artikel op de bron: AD

Of lees het portret van Ton van der Heijden in De digitale stad Nieuwegein