14 meter lang Vikingschip eindelijk af, en wie mee wil varen kan mee
Wie altijd al eens een tochtje heeft willen maken op een vikingschip, kan terecht in Wijk bij Duurstede. Roeien, zeilen of een gemotoriseerde rondvaart van Vikingschip Dorestad op de Nederrijn en Lek. Met aan boord verhalen over Dorestad, de roemruchte voorganger van het huidige Wijk bij Duurstede.
Een avondje roeien met het Vikingschip Dorestad op de Lek bij Wijk bij Duurstede is een sportieve bezigheid. ,,Iemand die niet moe wil worden, moet het vooral niet doen’’, waarschuwt Kees Sterrenburg vooraf. Hij regelt bootzaken in de club van vrijwilligers. ,,We gaan het water op met ervaren roeiers maar ook met mensen die ongeoefend zijn en weleens lekker willen roeien om uit te proberen of het echt leuk is. Zo zijn we zelf ook begonnen. Na een kwartiertje ervaren ze al dat het schip goed vooruit gaat. Wij zorgen voor een schipper, een stuurman en minstens vier ervaren roeiers: twee op bakboord, twee op stuurboord.’’
De bouwploeg is enkele jaren in de weer geweest om het veertien meter lange Vikingschip te bouwen. De leegstaande Vikinghal bleek een ideale werkplaats voor de timmerlieden. Sinds het schip te water werd gelaten, heeft het een vaste ligplaats in de stadshaven. ,,Zijn we blij mee’’, zegt Sterrenburg. ,,In het begin was er even wat heibel maar nu krijgen we alle medewerking van gemeente en havenmeester.’’
Tochten
Vanuit de haven gaat het schip tochten maken met ervaren roeiers en zeilers. Maximaal mogen er veertien mensen aan boord. Sterrenburg: ,,Met een vaste kern van dertig roeiers, zeilers en schippers. Voor iedere tocht zijn een schipper en een hulpschipper nodig. Het is geen sinecure om af te meren. Daar is ons schip door zijn lengte en gewicht niet op gebouwd. We zijn nu eenmaal niet heel wendbaar. Komt hij eenmaal in beweging dan vaart hij als een trein. We zijn bloedserieus en oefenen veel. Draaien, keren, rondjes draaien, manoeuvreren. Het zou heel slecht voor ons visitekaartje zijn als we er een potje van zouden maken. We hebben zin in ons eerste vaarseizoen dat op 1 april eigenlijk had moeten beginnen maar toen lag het schip bedolven onder een laag sneeuw.’’